Przez działalność inwestycyjną (lokacyjną) rozumie się nabywanie lub zbywanie składników aktywów trwałych i krótkoterminowych aktywów finansowych oraz wszystkie z nimi związane pieniężne koszty i korzyści. (art. 48b ust. 3 pkt 2) według ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku. Inwestycja to wyrzeczenie się obecnych, pewnych korzyści na rzecz niepewnych korzyści w przyszłości.

Inwestycje dzielą się na inwestycje w kapitał trwały oraz inwestycje w zapasy. Inwestycje w kapitał trwały są to inwestycje mieszkaniowe (zakup mieszkań i bloków mieszkalnych niezależnie od podmiotu nabywającego) oraz inwestycje niemieszkaniowe, gdzie wchodzą pozostałe zakupy człowieka niepowiększające zapasów. Inwestycje są strumieniem nowego kapitału w ciągu roku i są dodawane do zasobu kapitału. Są to inwestycje brutto. Inwestycje brutto pomniejszone o amortyzację tworzą inwestycje netto.

Do grupy inwestycji długoterminowych należą nieruchomości, wartości niematerialne i prawne oraz długoterminowe aktywa finansowe. Jak to możemy przełożyć na działalność inwestycyjną każdego z nas? W chwili obecnej Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych, Towarzystwa Ubezpieczeniowe, Banki i inne instytucje finansowe oferują szereg programów inwestycyjnych gdzie podstawowy składnik pieniężny zostaje zamieniony w jednostki uczestnictwa poszczególnych funduszy inwestycyjnych, a idąc jeszcze dalej w działalność poszczególnych firm.

Nasza działalność inwestycyjna może polegać na odkładaniu część środków finansowych i zamianę ich na inwestycje. Pojęcie to ma szeroki zakres i może obejmować szereg działań w rynkowym ustroju gospodarczym. Przez inwestowanie rozumiemy zazwyczaj odłożenie w czasie konsumpcji, wyrzeczenie się bieżącej korzyści na rzecz uzyskania dodatkowych profitów w przyszłości.